Abasz'Har: Forum o Dungeons & Dragons

Lasard

Lapis Lazurit

Chłopak ostrożnie otworzył drzwi które wskazał Beren.

Arvelus

Lapis spojrzał w szczelinę, w środku widział tylko ciemność... i słyszał cichutkie dyszenie.
Otworzył drzwi szerzej, światło z korytarza wpadło do środka. To co zobaczyliście przyprawiło was o szybsze bicie serca.
Sala miała kształt czarnej kopuły, na niej lekko świeciły się czerwone runy, na środku, w dwóch pentagramach (jeden w drugim) wisiała postać. Chyba była nieprzytomna bo bezwładnie wisiała na linach przywiązanych do nadgarstków, ledwo sięgając kolanami ziemi. Zdaje się, że to była kobieta, ale wciąż było ciemno. Zauważyliście, że pentagramy zaczynały lekko świecić...

Lasard

Lapis Lazurit

Chłopak otworzył szeroko oczy i ostrożnie wszedł do pomieszczenia.

Azgoth

Beren

Gnom cicho wślizgnął się za nim i ostrożnie podchodził do kobiety. Był gotów na natychmiastowy unik w razie jakiś problemów

Arvelus

Pentagramy świeciły coraz mocniej, kobieta zaczynała drżeć. Gird wyraźnie wzbraniał się przed wejściem do środka...

Lasard

Lapis Lazurit

Chłopak ostrożnie podszedł bliżej większego pentagramu.
-Halo!? -krzyknął do kobiety- Eee... pomóc Ci?

Azgoth

Beren

Gnom spiorunował chłopaka wzrokiem.
- Głupie pytanie! - krzyknął - Lepiej znajdź coś co to wyłączy! -
Spojrzał na kobietę i zaczął szybko szukać po komnacie czegoś co wyglądałoby na magiczne przyrządy lub jakiś ołtarz.

Arvelus

Nagle kobieta podniosła głowę, nie patrzała na was, jej spojrzenie skierowane było w górę. Podniosła się z kolan w dziwny sposób, jakby nie przy użyciu własnych sił, ale jakby coś ją normalnie podniosło. Pentagramy świeciły mocniej, kobieta bardziej drżała. Zauważyliście, że z jej ust i nosa zaczęła wydobywać się czarna mgła...
Gird wyraźnie był zdenerwowany, przestępował z nogi na nogę i raz po raz zaciskał pięści mamrocząc coś pod nosem.

Beren

W sali nie było nic. Jedynie dwa pentagramy, runy na kopule i stalowe liny trzymające ją, do tego przed chwilą zauważyłeś łańcuchy zapięte na jej kostkach
Kobieta zacisnęła zęby w bolesnym grymasie

Lasard

Lapis Lazurit

Chłopak widząc mglę szybko odwrócił się na pięcie.
-Beren wychodź! Gird widzę że wiesz co tu się dzieje, więc nie stercz tak tylko wtajemnicz nas w to.

Arvelus

-Nic, KURWA, nie wiem! Wiem tylko, że znam tę kobietę!
"I nie wiem czy zachować się po mojemu czy mądrze?"
Wyszeptał pod nosem, bardziej do siebie. Wyglądał jakby desperacko próbował coś wymyślić

Lasard

Lapis Lazurit

-Kim ona jest, bo tak chyba nie traktują kogoś z takimi talentami jakie mam ja czy ty, tylko kogoś o niebywale niebezpiecznych zdolnościach?! -chłopak mówił bardzo szybko, niemalże na jednym wydechu.

Arvelus

-To Aaricia. Nie mam pojęcia jakie miała moce, nie chciała mówić. Kiedyś, przy piwie wspomniała coś o jakiejś bramie. - i znowu przeklął szpetnie
-Mam tego dość- spojrzał w oczy Lasardowi, a potem Berenowi i dalej mówił do gnoma-W razie czego to Egredii musi się o tym dowiedzieć.
Postąpił krok wgłąb.
"Musi się udać, musi, musi..."
Padł na kolana i podparł się na ziemi. Nagle jego bransolety zaczęły się świecić... "Musi się udać, nie ma innego wyjścia, musi..." Bransolety świeciły coraz mocniej, pentagramy tak samo i drżenia kobiety też wzmagały. Czarna mgła zaczęła ją otaczać...

Lasard

Lapis Lazurit

Chłopak patrzył na to z przerażeniem. Chciał przerwać Girdowi bo sądził że zaraz bransolety wypalą mu nadgarstki, a kobiecie też może stać się krzywda. Jednak był ciekaw co w ogóle mężczyzna stara się dokonać.

Azgoth

Beren

Gnoma całkowicie zamurowało. Nie wiedział co się dzieje, stał tylko z otwartymi ustami i gapił się na dziejące się tak szybko wydarzenia.

Arvelus

"uda się"
Powiedział do siebie, a jego bransolety zaczęły świecić na czerwono, słyszeliście skwierczenie, po chwili poczuliście zapach palonego mięsa, a spod bransolet Girda wydobywał się czarny dym. Nagle łańcuchy i liny którymi była spętana kobieta "zaświeciły" się czarnym światłem, po sekundzie ono zgasło i już ich nie było. Aaricia bezwiednie dryfowała, czarna mgła już całkowicie ją otoczyła tak, że nie było jej widać. Nagle na wysokości oczy zaświeciły się dwa topazowe punkciki. Gird zerwał się i zaszarżował w tamtą stronę dodając sobie odwagi okrzykiem. Kobieta wydała z siebie przeciągły, zpazmatyczny krzyk. Dokładnie taki jak słyszeliście... czarna mgła zeskoczyła z kobiety jako osobny byt, ona spadła na ziemię. Czarny humanoid rzucił się na Girda, błyskawicznie powalił go na ziemię. Kolos próbował się bronić, ale czarny był silniejszy...

Azgoth

Beren

Gnom podbiegł do kobiety i uklęknął. Chciał sprawdzić czy jeszcze żyje.

Lasard

Lapis Lazurit

Chłopak podbiegł za gnomem i stanął nad kobietą. Spoglądał to na nią, to na jej "dzieło".

Arvelus

Nim którykolwiek z was zdążył podbiec do kobiety po prostu was zamurowało.
Czarna postać, wśród okrzyków przerażenia i bólu Girda po prostu wlazła mu do gardła. Widok był przerażający. Po tym Gird znieruchomiał, po chwili jednak błyskawicznie wstał i odwrócił się w waszą stronę jego oczy były czarne z żółtymi źrenicami. Twarz zdobił nienaturalny, plugawy uśmiech przy którym można było policzyć mu wszystkie zęby. Jego ciało raz po raz przechodziły jakieś serie tików. To ramię drgnęło, to głowa uderzyła w bark i wróciła na swoje miejsce...

Lasard

Lapis Lazurit

-Wychodzimy! -krzyknął i złapał Berena za ramię ciągnąć go ku drzwiom które po wyjściu natychmiast zamknął.

Azgoth

Beren

Gnom nie opierał się. Z trudem wymawiając słowa przez ściśnięte gardło zapytał
- A co z nią?

Lasard

Lapis Lazurit

Chłopak zatrzymał się nagle, odwrócił i spojrzał na leżącą kobietę, a potem na Girda, lub raczej jego cielesną powłokę.
-Nie ma na to czasu! Ona może być niebezpieczna! -krzyknął i znowu złapał Berena za ramię ciągnąć go ku drzwiom które po wyjściu natychmiast zamknął.

Arvelus

Nawet jeśli Beren chciał coś robić to nie mógł, był po prostu słabszy.
"Gird" od razu rzucił się w pogoń, jednak stało się coś dziwnego... Gdy tylko przekroczył pierwszą linię pentagramu wybuchnął zielono-błękitnym płomieniem. Twarzy nie zdobił już uśmiech. Przedstawiała przeraźliwą maskę bólu, lecz nie wydawał nawet piśnięcia. To było takie nienaturalne... Płonął, miotał się, ale wszystko robił po cichu, płomienie też nie wydawały żadnych odgłosów. Zdawało się wam, że słyszycie zawirowania powietrza wywołane wirującymi ramionami. Nagle, bardziej siłą bezwładności, przekroczył drugą linię pentagramu znajdując się już poza jednym. Zapłonął wtedy jeszcze bardziej, jednak wciąż milczał. W momentach gdy mogliście spojrzeć mu w oczy widzieliście cierpienie. Jakby tam wciąż siedział w pełni świadomy i czujący Gird, widzieliście jego spojrzenie, mimo innych kolorów oczu to on na was patrzał, widzieliście jego ból, rozpacz i jego łzę spływającą po policzku...

Lasard

Lapis Lazurit

Chłopak widząc to zdołał wybełkotać tylko:
-Przepraszam... -potem zamknął drzwi pomieszczenia.

Azgoth

Beren

Gnom oparł się plecami o ścianę korytarza. Ciężko dyszał. Gdy trochę się uspokoił zapytał
- I co teraz? Wejdziemy tam? Ta kobieta może potrzebować pomocy.

Lasard

Lapis Lazurit

Chłopak zaczął chodzić tam i z powrotem, wciąż drapiąc się po głowie.
-Bardzo tak ryzykujemy. Widziałeś co ona mu zrobiła?