Abasz'Har: Forum o Dungeons & Dragons

Lasard

Eri Addon

Eri dodała drewna do przygasającego ogniska.
-Iria, ja stanę teraz na czatach, ty się wyśpij. -powiedziała do klona i oparła się o pień drzewa niedaleko ognia.

Arvelus

Iria

Pokrecila glowa.
-Widze w ciemnosciach lepiej. Logiczniejsze bedzie jesli to Ty pojdziesz teraz spac. Ja przezyje
Powiedziala stanowczo

Lasard

Eri Addon

-Eh... no dobrze. Ale jak będziesz zmęczona to mnie obudź, zastąpię Cię. -powiedziała do Irii, położyła się koło ogniska.

Arvelus

Iria

Uśmiechnęła się.
-Na statku rzadko mogłyśmy się porządnie wyspać. To co już spałam powinno wystarczyć, jeśli potem będę mogła to odespać

...

Dalsza noc była spokojna. Obudziły was dopiero promienie słoneczne...

Lasard

Eri Addon

Kobieta przetarła oczy i rozejrzała się za Irią, a potem za Dartumem.

Liverrin

Dartum

Gdy otworzył oczy, poczuł ulgę. Wprawdzie liczył na to, że reszta nocy będzie spokojna, ale niczego nie mógł być pewien. Zastanawiał się co z nosem, delikatnie spróbował zbadać sytuację.

Arvelus

Eri

Irii nie widziała, dopiero po dokładniejszym rozejrzeniu się zobaczyła ja siedzącą pod drzewem jakieś 20 metrów od obozu, Dartum siedział tam gdzie go widziała kładąc się spać

Dartum

Spróbował spojrzeć na nos, ale widok był zbyt niewyraźny i tylko zrobił śmiesznego zeza. Zobaczył jedynie czerwoną, obrzękłą bryłę. W sumie był zadowolony, że nie mogł się przyjrzeć. Ledwo tknął i wydał z siebie niekontrolowane syknięcie.
Bolało jak diabli, nawet dla wojownika.

Lasard

Eri Addon

Kobieta wstała i przeciągła się. Następnie podeszła do Dartuma by sprawdzić jego rany.
-I jak tam?

Liverrin

Dartum

Mężczyzna spojrzał na Eri przymglonym wzrokiem i odparł szorstko:
- Sama oceń.
Widać było, że nie jest najlepiej.

Arvelus

Eri spojrzała, zobaczyły spuchnięty kawał mięsa z którego wystawała chrząstka, z nosa została mniej niż połowa, a i tak był większy niż zwykle. Przy gwałtowniejszych ruchach ze środka wydostawała się ropa

Lasard

Eri Addon

-Strasznie to wygląda. Stawiam na to że nie znasz się na ziołach? Ty Irio pewnie też? Trzeba będzie chyba wracać do miasta by to opatrzyć.

Arvelus

-Sądzę, że bliżej będzie już do Ambris. W końcu jeszcze nie wykonaliśmy misji- stwierdziła Iria

//
Drobne przypomnienie
Wysłano was na misję aby zobaczyć cóż to za straszny potwór grasuje w okoliach wioski zwanej Ambris;]

Lasard

Eri Addon

-Ile dni drogi dokładnie mieliśmy iść do tego miasta?

///Tak, wiem. Nie pamiętałem tylko do którego miasta było bliżej.

Arvelus

-Klucznik mówił, że dojdziemy po dniu drogi, czyli jeszcze dziś powinnismy

Liverrin

Dartum

- Zatem nie traćmy czasu. Ruszajmy do wioski, tam odpoczniemy, wypytamy ludzi o grasującego stwora. Jeśli zajdzie taka potrzeba, poszukamy pomocy medyka.
W tym momencie mężczyzna zapewne zmarszczyłby, okazując niechęć, nos, ale powstrzymał się. Ból był zbyt duży, by z nim igrać.

Lasard

Eri Addon

-No to w takim razie ruszajmy. I módlmy się by znowu coś nas nie zaatakowało.

Arvelus

Dalsza droga była spokojna, choć Dartum musiał się wstrzymywać by nie jęknąć z bólu przy każdym kroku. Nos na prawdę wyglądał paskudnie. Po godzinie marszu wyszliście z lasu, po kolejnym kwadransie, po wejściu na wzgórze, widzieliście już wioskę. Nie była duża. Kilkanaście domów, dookoła pola. Daleko za nią góry, na wschód równina, gdzie na horyzoncie chyba widzieliście las, na wschodzie rzeka o nieco zielonkawym odcieniu.
Słońce wskazywało, że macie jeszcze sporo czasu do południa

Liverrin

Dartum

Mężczyzna dzielnie maszerował. Nie zatrzymał się, gdy ujrzeli wioskę. Wieś jak wieś. Idą wykonać zlecenie, nie podziwiać widoki.

Arvelus

Okazało się, że wioska była nieco dalej niż szacowaliście, ale tylko nieco. Po pół godzinie już przechodziliście obok pierwszych drewnianych chałup z dachami z siana. Ludzie dziwnie na was patrzyli, widać było, że nie często widują tu obcych. Jedno dziecko rozpłakało się na widok Dartuma.

Lasard

Eri Addon

Kobieta podeszła do kogoś z miejscowych.
-Mój kolega jest poważnie ranny, czy jest tu ktoś kto mógłby mu pomóc?

Arvelus

Najbliżej stała jakaś młoda kobieta, która jednak szybko uciekła. Dopiero za trzecim podejściem podstarzały mężczyzna o hardym spojrzeniu odpowiedział
-Mamy tu znachora. Mieszka w starej kopalni, jakieś trzy kwadranse drogi stąd. Twierdzi, że rosną tam jakieś rzadkie grzyby i dla tego nie chce zamieszkać z nami. Przychodzicie właśnie z tamtej strony, musicie wejść spowrotem jakieś 500-600 metrów w las i skręcić w niewielką dróżkę w prawo. Jeśli to wszystko o co wam chodziło to idźcie już. Nie lubimy tu obcych, przez ostatnie kilka lat przynieśli tylko ból i cierpienie...

Liverrin

Dartum

Mężczyzna nie odzywał się. Nie miał zamiaru nawiązywać bliższych kontaktów z niechętnymi mieszkańcami wsi. Nie był przekonany czy mają czas, by wracać tylko po to, by poradzić się znachora. Czekał na decyzję kobiet.

Lasard

Eri Addon

-Czujesz się na siłach by ruszyć na spotkanie ghoulowi, czy najpierw skierujemy się do znachora? -zwróciła się do Dartuma.

Liverrin

Dartum

I znów wszystko na jego głowie, pomyślał z goryczą. Dotknął nosa, syknięcie przekonało go, że może jednak powinien zasięgnąć porady znachora.
Idąc przez wioskę trzymał się z dala od ludzi, więc nie słyszał rozmowy kobiet ze starcem. Zapytał:
- To daleko stąd?

Lasard

Eri Addon

-Niecałą godzinę drogi stąd. Wydaje mi się że mamy dostatecznie dużo czasu by móc tam teraz zajrzeć.