Abasz'Har: Forum o Dungeons & Dragons

Liverrin

Liverin Claron "Promień Blasku"

Liverrin wykonał teatralny gest 'prosząc panów przodem'. Uśmiechnął się i ruszył za towarzyszami.

Arvelus

-Nie jestem przekonany co do tego planu-powiedział Geldar-Lepiej abym poprostu poczekał tutaj...

eTo

Oteron

- Lepiej żebyśmy się nie rozdzielali. A jeżeli już, to w ostateczności niech jeden z nas wejdzie do miasta, a reszta zaczeka. Bo chyba nie chcesz sprawdzać samemu jak długo wieśniacy będą w miarę spokojni? - powiedział do Geldara ruszając w kierunku brany i przepychając się lekko do niej jeśli była taka potrzeba.
- Poza tym razem będzie nam łatwiej ich jakoś zastraszyć żeby trzymali się z dala. - powiedział mając w pamięci podróż przez nie jedną wieś, w który okrzyknięty był jako demon.
Kiedy dotarł już do bramy, rozejrzał się w poszukiwaniu jakiegoś strażnika, który uwierzyłby w to, iż on i jego kompani są drużyną pogromcy smoków.

Deemer

Po paru minutach przepychania się doszliście do murów miasta. W wielkiej bramie była spuszczona krata i to ona uniemożliwiała wejście do miasta. Po drugiej stronie bramy widać było kilku strażników, sądząc po ubiorze zwykli żołnierze, bez ważnej funkcji.

Liverrin

Liverin Claron "Promień Blasku"

Liverrin ruszył za Oteronem. Teraz dopiero rozglądał się na około, starał się zorientować w sytuacji. Elf patrzył po twarzach wieśniaków, przyglądał się ich prowizorycznym broniom. Jego ręka spoczywała na rękojeści miecza.

eTo

Oteron

- Żołnierzu! Podejdź na chwilę! - mnich zakrzyknął do jednego ze strażników. Kiedy już jeden z nich podszedł, nachylił się trochę aby zbyt wielu wieśniaków niezbyt dobrze słyszało o czym będzie mowa, jednak mówił tak aby jego towarzysze mogli go usłyszeć.
- Chciałbym wejść do miasta. Wraz z mymi towarzyszami potrzebujemy uzupełnić zapasy, i zasięgnąć nieco języka. - powiedział wpierw, aby zobaczyć czy wpuszczą go do miasta strudzonych podróżników, nie szukających w mieście schronienia, lecz zapasów.

Deemer

-Dobrze, wpuścimy Was do miasta - zaczął strażnik -Jednak musicie zapłacić normalne myto w postaci sztuki złota za osobe. Jak jesteście nadal zainteresowani to podejdzie do tamtych drzwi.
Gdy skończył, pokazał na drzwi w obok kraty.

Liverrin

Liverrin Claron "Promień Blasku"

Liverrin zrozumiał, czemu ci wszyscy ludzie nie weszli do środka. Skąd biedny chłop miałby wziąć pieniądze, by wejść do środka?
- Cóż, chyba nie mamy wyboru - odparł elf, po czym ruszył w stronę wskazanych drzwi, gotując już sakwę z pieniędzmi.

konrip

Sinater
Wyjął złotą monetę z sakiewki i poszedł za towarzyszem.

Arvelus

Geldra pokręcił ze zrezygnowaniem głową...nie miał tej sztuki złota, musiał o tym powiedzieć drużynie, ale nie podobała mu się myśl o tym, a tym bardziej zrobienie tego...to zakrawa o samoobrazę...
-Toważysze-zaczął dość nieśmiało-Ech..no..ten...-na chwile przerwał, zamknął oczy i poukładał sobie wszystko w głowie "dobra, nie załatwi się tego przyjemnie, to załatwię to przynajmniej szybko"-Sprawa wygląda tak, że nie mam tej cholernej monety...

Liverrin

Liverrin Claron "Promień Blasku"

Elf zatrzymał się i spojrzał na Geldara. Liverrin nie należał do biednych, więc bez zastanowienia odparł, wyciągając z sakwy dwie monety:
- Nie martw się o pieniądze przyjacielu.
Bard posłał kozłoludziowi przyjacielskie spojrzenie, po czym przemknął wzrokiem po zgromadzonych ludziach i doszedł do uprzednio wskazanych przez strażnika drzwi.

eTo

Oteron

- Zawsze można się potargować. - powiedział cicho, lecz mimo to jego ręka podążyła do jednej z kieszeni szaty. Po tym jak wyjął złotą monetę, zamyślił się na chwilę, lecz ruszył do drzwi. Spojrzał jeszcze na Liverrina i Geldara, a następnie czekał na strażnika.

Arvelus

Geldar się wzruszył, chociaż jeśliby nie przyżeć się dokładnie jego oczą, nie możnaby tego zauważyć. Nigdy nie sądził, że dożyje czasu gdy ktokolwiek spoza jego razy zrobi coś takiego, sztuka złota to wcale nie aż tak dużo, ale liczy się gest, przystanął, spojrzał w niebo i wyszeptał jakby dziękował mu za cenny dar
-Teraz rozumiem najdroższa, tak teraz rozumiem...

Deemer

Gdy grupka bohaterów podeszła do drzwi, po chwili się otworzyły. Poszukiwacze przygód weszli do środka szybko, po czym drzwi zostały zamknięte prosto przed pędzącymi na nie wieśniakami. Kazdy z bohaterów (po za Geldarem, za którego zrobił to Liverrin) dał po złotej monecie strażnikowi. Zostali wypuszczeni drugimi drzwiami, wgłąb miasta. Przed ich oczyma ukazała się ogromnych rozmiarów stolica.

konrip

Sinater
-Co teraz robimy? - spytał rozglądając się.

Liverrin

Liverrin Claron "Promień Blasku"

Liverrin stanął, patrząc na miasto z zachwytem.
- Oswallen... - powiedział elf pod wrażeniem.
Liv ruszył powoli wgłąb miasta. Szedł główną drogą i rozglądał się na wszystkie strony. Nigdzie mu się nie spieszyło.

[Proszę o krótki opis miasta, wyglądu budynków. Liv szuka wzrokiem karczm i sklepów, straganów gdzie mógłby znaleźć niezwyczajne przedmioty, np. magiczne.]

eTo

Oteron

Mnich także się rozglądał z nie małym podziwem, gdyż tak naprawdę nie był jeszcze w tak dużym mieście. Co prawda bywał już w paru, lecz były one mniejsze od Oswallen.
- Możnaby wypytać trochę o smoka, a przy okazji chciałbym nieco zarobić, bo szczerze mówiąc właśnie wydałem ostatnie pieniądze jakie miałem. - końcówkę powiedział z trochę mniejszym entuzjazmem. - potem już tylko zaopatrzyć się i ruszamy dalej.
Gdy skończył mówić, spojrzał po towarzyszach i ruszył ulicą zastanawiając się czy jakaś karczma nie zapłaciłaby mu za przerywanie rozpoczynających się bójek, lub gdzie można zdobyć inną, stosunkowo łatwą pracę.

konrip

Sinater
Westchnął i ruszył za towarzyszami bez konkretniejszego celu.

Arvelus

Geldar nie był zadowolony z pobytu w mieście, największe wioski jego rasy nie bywały większe niż pojedyńcza dzielnica tutaj. Czuł się przytłoczony, trzymał się blisko przajaciół, bo towarzyszyła mu wciąż narastająca niepewność...

Deemer

Miasto było na prawdę imponujących rozmiarów, jak to przystało na stolicę. W miejscu, w którym byliście, większość budynków była zrobiona z czerwonej cegły. Bliżej centrum pojawiało się więcej urozmaiconych budowli.
Niemal wszystkie domy miały parter oraz dwa piętra. Budowane były jeden przy drugim, bez odstępu między nimi.
Sporo dalej w centrum zauważyliście duży plac, na którym odbywało się całe życie miasta. Ogromny rynek, po którym chodziły setki osób. Wokół placu poustawiane były tawerny, oraz sklepy dla bogatszych, na przykład z drogą biżuterią. Na samym rynku można było znaleźć niemal wszystko.

Liverrin

Liverrin Claron "Promień Blasku"

Liverrin uwielbiał miejsca, w których było dużo ludzi. Tak więc już po chwili wplątał się w tłum na placu, zupełnie zapominając o przyjaciołach. Oglądał wszystko wokół, aż wreszcie wstąpił do ładnie wyglądającej tawerny.

Deemer

Tawerna, do której wszedł Liverrin była na prawdę duża. Paredziesiąt okrągłych stołów, otoczonych krzesłami. Przy jednym grano w karty, przy innym jedzono, a jeszcze przy innym po prostu dyskutowano. Karczma ma balkonik, na który można wejść schodami na boku lokalu. Z owego balkonika idzie się do pokoi.
Tawerna była niemalże przepełniona, a gwar w niej był ogromny. Ciężko by było tutaj zagrać na jakimkolwiek instrumencie.
Już na wstępie, jeden z członków służby karczmy podszedł do Liverrina i zapytał:
- Czy życzy Pan sobie czegoś?

Liverrin

Liverrin Claron "Promień Blasku"

Na twarzy Liverrina pojawił się nikły wyraz zakłopotania. Nie spodziewał się bowiem, że ktoś będzie go tak traktował.
- Yym... myślę, że tak. Długa podróż za mną. Zjadłbym coś smakowitego i wypił kielich dobrego wina.
Elf uśmiechnął się i czekał na reakcję kelnera.

Deemer

- Proponuję wypiekany stek, z czerwonym winem, prosto od Pańskich ojców. - powiedział czekając na reakcje elfa.

Liverrin

Liverrin Claron "Promień Blasku"

Liverrin wiedział, że nie należy pytać o cenę w tak ekskluzywnej restauracji, jeśli tak można było nazwać tę karczmę. Bądź co bądź, był dobrze wychowany.
- Z przyjemnością spróbuję - bard uśmiechnął się i znalazł wolne miejsce. Odłożył swoje rzeczy obok miejsca i spojrzał po ludziach z najbliższego otoczenia.
Potem, czekając, wyciągnął z kieszeni spodni notes, który otrzymał od maga. Zaczął wertować strony, szukając jakiegokolwiek śladu atramentu.