Abasz'Har: Forum o Dungeons & Dragons

Bel-ort

Silosien E'Ninares

-Rób jak towarzysz rzekł, lecz zważ na treściwość informacji. Irytacje możesz wzbudzić w nas i z życiem swym się pożegnać. W celu odkrycia znaczenia tych run przybyliśmy, a nie słuchaniu paplaniny pijaka. - Po tych słowach wyciągnęła runę i trzymała w ręku, lecz nie położyła na stole.

Onna-Tarashi · Nowicjusz Dołączył: 25 Mar 2009 Posty: 9 Przeczytał: 0 tematów

Podróżnik podniósł wzrok i spojrzał na każdego. Wszystkich zamurowało, był to wzrok tak straszny, tak głęboki, że nikt nie był w stanie pokonać strachu, jedynie na Silosien nie zrobiło to większego wrażenia. Następnie powiedział:
-Powiem Wam wszystko jak tylko pokażecie swoje runy...
Następnie spuścił wzrok i sącząc piwo czekał na odpowiedź.

Lasard

Dylan Aketon

Mężczyzna wyciągnął swoją runę i położył na stole.

Arvelus

Mroczna postać
Również wyjęła swoją runę i położyła przed sobą, ale w takiej odległości aby w razie czego bez problemu ją złapała jako pierwsza

Bel-ort

Silosien E'Ninares

Na Silosien straszny wzrok nie zrobił żadnego wrażenia. Spotykała się z gorszymi rzeczami, zaś nieludzka krew która w niej płyneła na zawsze przesądziła o uodpornieniu się na strach. Cały czas trzymała runę w ręku, lecz teraz położyła ręke na stole. Przewiesiła torbę podróżną tak, aby trzymać ją na kolanach. Szabla cały czas była przewiesiona przez jej plecy.

Azgoth

Enith

Tropiciel nie obawiał się kradzieży runy. Była ona po prostu ciekawym znaleziskiem lecz mimo to przysunął rękę bliżej swojej runy i uważnie obserwował nieznajomego

Onna-Tarashi · Nowicjusz Dołączył: 25 Mar 2009 Posty: 9 Przeczytał: 0 tematów

Postać zdjęła kaptur. Ku oczom podróżników ukazała się twarz pół-elfa. Długie blond włosy spływały mu po ramionach. Z za krzesła wyjął lutnie i grając smutną melodię zaśpiewał taką pieśń:

"Kiedyś, kiedy magie odkrywali
Czworo ludzi, którzy jej szukali.
Nie wiedzieli czy istnieje,
lecz poczuli, że ciepło na nich wieje.
Okazało się, że to podmuch smoka,
Od razu zrodziła się w nich trwoga.
ale jeden z nich trwogi smak znał
i dlatego się nie bał
Z mieczem rzucił się na smoka.
On..."

W tym momencie pół-elf skończył swoją balladę i spoglądając na podróżników powiedział:
-Pora ruszać... Jedynie czasu nie mamy za mało... Za mną...
Wstał odwrócił się i zaczął iść w kierunku wyjścia.

Azgoth

Enith

Schował runę do kieszeni i popatrzył na towarzyszy. Następnie wstał i ruszył za bardem.

Arvelus

Mroczna postać

-Nie rozumiem, ale jakoś mało mnie to obchodzi i tak nie mam nic lepszegodo roboty
powiedziała swoim szorstkim głosem i poszła za półelfem chowając ręce pod płaszczem

Lasard

Dylan Aketon

Mężczyzna wstał, schował swoją runę do kieszeni, podszedł do lady i rzucił na nią kilka sztuk srebra.
-Reszty nie trzeba. -powiedział do barmana i ruszył ku wyjściu. Gdy dobieł do tajemniczego półelfa rzekł:
-Piękna pieśń, jednak co ona oznacza? I gdzie dokładnie nas zabierasz?

Bel-ort

Silosien E'Ninares

Silosien zabrała runę do plecaka, przewiesiła go przez ramię i wstała. Nałożywszy kaptur na głowę, zaczęła iść za ekscentrycznym półelfem.
Chciała się dowiedzieć co oznaczała ta runa, wiedziała też, że zazwyczaj najbardziej dziwni z dziwnych osób mogły znać odpowiedzi na ważne pytania.

Onna-Tarashi · Nowicjusz Dołączył: 25 Mar 2009 Posty: 9 Przeczytał: 0 tematów

Wychodząc z miasta zauważyliście, że strażnica tak jakby nie zauważyli tajemniczego pól-elfa i wzrok z miejsca skierował się w waszą stronę. Kiedy opuściliście miasto i szliście jakiś czas traktem, postać zatrzymała się i odwróciła. Powiedziała niskim tonem:
-Idźcie dalej tym traktem przy świecącym drzewie skręćcie w prawo, idźcie dalej aż światło księżyca Was oślepi...
Nagle postać rozpłynęła się w powietrzu.
Zostawiając tylko mgłę...

Lasard

Dylan Aketon

Mężczyzna przez chwię stał oniemiały lecz po chwili bez żadnych wyjaśnień ruszył przed siebie w stronę którą podał im nieznajomy. Idąc poruszył delikatnie ręką na której trzymał jastrzębia a ten wzbił się w powietrze.
-Patrz czy gdzieś tam jest coś niebezpiecznego. -zwrócił sie do niego gdy ten jeszcze był nisko.

Azgoth

Enith

Dalej zdziwiony, wyciągając łuk i strzałę, ruszył z w kierunku pokazanym przez nieznajomego.

Bel-ort

Silosien E'Ninares

Silosien spodziewała się takiego obotu akcji.
Widząc reakcje towarzyszy też wyjęła swoją długą szablę i uchwyciła w lewą ręke.
Szła krokiem adekwatnym do szybkości towarzyszy jednak starała się być przygotowana na jakiekolwieg niebezpieczeńswto.

Arvelus

Mroczna postać

Nawet jeśli się przejęła to nie dała tego po sobie poznać. Schowała tylko ręce głębiej pod płaszcz kładąc dłoń na rękojeści miecza...

Onna-Tarashi · Nowicjusz Dołączył: 25 Mar 2009 Posty: 9 Przeczytał: 0 tematów

Szliście w tamtym kierunku około 2,5 doby. Czuliście, że zmęczenie daje się we znaki. Chcieliście się zatrzymać lecz nie mogliście, wiedzieliście, że ta podróż ma wielkie znaczenie, nie tylko dla Was, lecz i dla całego świata. Całą drogę milczeliście słuchając łagodnego śpiewu dobiegającego gdzieś z lasu. Ten głos tak jak by Was hipnotyzował, dawał siły oraz zabraniał Wam stanąć. Po pewnym czasie nie byliście nawet w stanie myśleć o niczym innym niż o pięknym śpiewie, aż w końcu... Doszliście do drzewa, które promienieje jasną poświatą. Wydało Wam się to nadzwyczaj dziwne.

Bel-ort

Silosien E'Ninares

Silosien zwaliła się na plecy po tak wyczerpującej drodze. Nie wiedziała dlaczego szła, lecz to robił. Była potwornie głodna, lecz najbardziej intrygowała ją sprawa z świecącym drzewem. Resztką sił dźwignęła się na nogi i podeszła do drzewa. Starała się znaleźć coś interesującego lub dziwnego.

Lasard

Półelf przyglądał się drzewu ze zdziwieniem na twarzy.
-Kurcze a ja myślałem że ten mężczyzna użył metafory i że na tym drzewie będzie pełno jakichś świetlików. -powiedział a w jego głosie czuć było wyczerpanie.
Jego jastrząb siedział mu na ramieniu gdyż nie mógł znieść tak długiego przebywania w powietrzu, on sam zresztą też już był potwornie zmęczony i głodny.
-Piękne ale pora ruszać w dalszą drogę. -po tych słowach zrobił kilka kroków do przodu lecz logi odmówiły mu po chwili posłuszeństwa i Dylan legł na kolana- Sam się oszukuje. Muszę odpocząć i się przespać przynajmniej przez pół doby, a także coś zjeść. -w jego głosie można teraz było prócz zmęczenia rozpoznać poddanie się.

Azgoth

Enith

- Mam nadzieją że mamy jakiś prowiant bo na polowanie pójdę dopiero jak odpocznę - powiedział do towarzyszy - Może chociaż rozpalę ognisko - Po tych słowach, nie tracąc z oczu drzewa, powoli poszedł szukać chrustu.

Arvelus

Mroczna postać

Po dojściu do drzewa padła na kolana, choć oddech miała spokojny i miarowy.
-Gurg'gar- po tonie poznaliście, że to było jakieś wyjątkowo szpetne przekleństwo w jakimś języku którego nie znacie
-Nigdy nie miałam problemów z długimi marszami, ale bez przesady. Odpocznę chwilkę i ja mogę pójść na polowanie

Lasard

Dylan Aketon

Mżężczyzna spjrzał na swojego ptaka.
-Odpocząłeś już? -nosił go od kilku godzin więc jastrząb był już dość wypoczęty- Leć i upoluj królika. -po tych słowach machnął ręką na której siedział Galanodel, a ten wzbił się w powietrze w poszukiwaniu zwierzyny łownej.

Onna-Tarashi · Nowicjusz Dołączył: 25 Mar 2009 Posty: 9 Przeczytał: 0 tematów

Mroczna postać oraz Silosien powolnym krokiem podeszli do drzewa lecz zmęczenie i bóle mięśni spowodowały, że nie byli oni w stanie utrzymać równowagi. Upadając powoli na ziemi dostrzegli, że teoria Dylana się sprawdziła. Drzewo otaczało setki a może nawet tysiące świetlików.

Jastrząb Dylana wzbił się na wysokość około 10m lecz po chwili wrócił. Dylan zaniepokojony spojrzał w oczy ptaka. Wtedy zauważył w nich strach... strach, który opanował nawet jego chociaż nie znał przyczyny.

Po chwili zamysłu cała drużyna poszła spać.

---------------------------------------------------------------------------------------------

Nazajutrz...

Bel-ort

Silosien E'Ninares

Silosien wstała wcześniej od innych. Szybko regenerowała siły, pozatym pobyt w tym miejscu wprawiał ją w niepokój. Niepodobało jej się nic z tego miejsca. Wyciągnęła z plecaka kawałek sera i chleb, poczym zaczęła konsumować. Spojrzała na towarzyszy. Jej wzrok utknął na Mrocznej Postaci. Nawet się nie przedstawiła. Było w niej coś dziwnego, ale znajomego. Ona też musiała kiedyś ukrywać kim jest.
Silosien zdjęła na chwile prawą rękawice, aby spojrzeć na swoją dłoń. Była gładka i blada jak ona sama. Zakończona była 4 cm pazurami. Silosien wstała i podeszła do pierwszego lepszego (normalnego) drzewa. Szybkim ruchem ścieła konar o średnicy 6 cm. - Ostrości nie straciły pomimo zaniedbania - pomyślała. Szybko założyła rękawiczke i wyciągneła swoje ostrze. Przecieła jeszcze paru konarów. Tutaj już ostrze nie przechodziło tak gładko jak pod pazurami. Silosien po ktrótkim treningu poszła usiąć na ziemi i rozpoczęła medytacje.

Lasard

Dylan Aketon

Dylan wstał jako drugi. Kiedy sie obudził zobaczył medytującą Silosien, a także swojego jastrzębia który spał z głową pod skrzydłami niedaleko półelfa. Mężczyzna porozciągał się chwilę i wtedy zaburczało mu w żołądku, był strasznie głodny. Wziął swój łuk i kołczan i po cichu by nikogo nie obudzić wszedł do lasu rozglądając się za jakimś królikiem albo podobna zwierzyną.